พิมฐา PIMTHA

มาแชร์เรื่องราวความสุข และวิธีคิดดีๆจากสาวน่ารัก สดใส

ด้วยการมองโลกในแง่บวก

และเลือกที่จะทำให้ชีวิตมีความสุขในทุกๆวันกับ

จุดเริ่มต้น การตัดสินใจไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นของพิมฐา

“ต้องบอกก่อนเลยว่ามันคือเรื่องบังเอิญค่ะ เพราะตอนแรกพิมเรียนจบมัธยมที่ออสเตรเลียแล้วชื่นชอบการทำอาหาร

มาก เลยไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่นั่นเป็นคณะ food science พอสอบติดแล้ว ก็มีเวลาประมาณ 1 ปี กว่าจะถึงเวลาย้ายเข้าหอพักของมหาวิทยาลัย ก่อนวันเดินทางจากที่ไทยไม่กี่อาทิตย์คุณพ่อก็มาแนะนำมหาวิทยาลัย APU บอกให้ลองดูสิ สอบเข้าโดยใช้วิธีเขียนเรียงความภาษาอังกฤษ พิมเป็นคนชอบเขียนค่ะ แล้วตอนเด็กๆเคยไปเที่ยวญี่ปุ่นมาแล้วชอบมาก ก็เลยลองดู อ่าว สรุปได้ทุนเรียนฟรี 4 ปี ก็เลยต้องย้ายถิ่นฐานไปญี่ปุ่นแบบกระทันหัน มหาวิทยาลัยที่ออสเตรเลียคง งง เลย ฮ่าๆ”

พิมฐาเรียนที่ญี่ปุ่นเมืองไหน เพราะอะไรถึงเลือกเมืองนี้?

“เรียนที่เมือง เบปปุ Beppu จังหวัดโออิตะ(Oita) เกาะคิวชู(Kyushu) เกาะทางใต้ของญี่ปุ่นค่ะ ใครนึกภาพไม่ออกก็ประมาณหนังเรื่องซากะ เป็นเมืองอยู่ใกล้ๆกัน ที่เลือกไปที่นี่จริงๆแล้วเพราะมหาลัยที่สอบติดอยู่ที่นี่ค่ะ ชอบมหาวิทยาลัยนี้มากตั้งแต่อ่านในใบสอบเข้า มีเอกลักษณ์มากตรงที่เป็นมหาวิทยาลัยนานาชาติรวมคนจาก 80 ประเทศไว้ด้วยกันที่นี่ ในเมืองเล็กๆที่ดูไม่มีอะไร แถมยังตั้งอยู่บนภูเขาอีกค่ะ แต่อยู่มา 3 ปีกว่า ก็ชอบที่นี่มาก เมืองเล็กๆ หันไปทางไหนก็เจอธรรมชาติ มีภูเขา มีทะเล บรรยากาศอบอุ่นมาก ผู้คนก็น่ารักดีค่ะ พิมเป็นคนชอบอยู่ที่เงียบๆ ไม่หวือหวา ได้มาเรียนที่นี่ถือเป็นกำไรชีวิตล้วนๆค่ะ”

ชีวิตการเรียนในญี่ปุ่นของพิมฐา

“การเรียนที่มหาวิทยาลัยเนื่องจากเป็นมหาวิทยาลัยนานาชาติ ก็จะมีความเป็นยึดหลักความเป็นจริงนอกห้องเรียนบ้างค่ะ บางวิชาก็ไม่ได้เน้นหลักวิชาการมากเกินไป เขาค่อนข้างสนับสนุนให้นักเรียนกล้าออกความคิดเห็นในห้องมากกว่า ซึ่งอาจจะตรงกันข้ามกับนิสัยคนไทยบ้าง ฮ่าๆ ส่วนที่บอกว่าเป็นมหาวิทยาลัยนานาชาติ แต่เมื่ออยู่ที่ญี่ปุ่นเขาก็บังคับเรียนภาษาญี่ปุ่นช่วง 2 ปีแรกค่ะ ก็ทำให้เราใช้ชีวิตง่ายขึ้น นอกจากนั้นเราก็ยังได้ซึมซับและเรียนรู้วัฒนธรรมของเพื่อนจากหลากหลายชนชาติมาก เวลาพูดคุยกันก็จะมีหัวข้อแปลกๆมาถกกันอยู่ตลอด

สถานที่ประทับใจ และอยากจะกลับไปอีกถ้ามีโอกาส

“ชอบไปฮอกไกโดค่ะ รู้สึกว่าบรรยากาศแปลกใหม่กว่าทุกที่ในญี่ปุ่นที่เคยไป มีความเป็นยุโรปนิดๆ ยิ่งเวลาหิมะตกหรือช่วงหน้าหนาวนี่ เมืองทั้งเมืองจะปกคลุมไปด้วยหิมะสูงมาก พิมไปครั้งแรกก็ติดใจมากค่ะ แล้วก็มีโอกาสได้ไปทำรายการกับทางช่องอัมรินทร์ทีวีอีกรอบ ยิ่งชอบเข้าไปอีก ถ้าเป็นไปได้ก็อยากไปเมืองต่างๆให้ครบเลยค่ะ”

อาหารญี่ปุ่นอะไรที่พิมฐาชอบที่สุด เพราะอะไร?

“ชอบกินซูชิค่ะ คงเพราะวิธีกินน่าตื่นเต้นกว่าอาหารอย่างอื่นด้วยมั้งคะ ทั้งมีสายพาน มีซูชิหน้าต่างๆให้เลือกกินตลอด เจออร่อยบ้างไม่อร่อยบ้างก็ลุ้นดีค่ะ ฮ่าๆ การกินซูชิของพิม ทำให้ได้รู้ว่ามีอะไรที่เราชอบกินจริงๆบ้าง และบางอย่างที่ชาตินี้ทั้งชาติจะไม่กินอีก เช่น นัตโตะ หรือ หอยเม่น อะไรแบบนี้ค่ะ 555”

พิมฐาเคยมีช่วงเวลาที่รู้สึกท้อแท้บ้างไหม แล้วผ่านจุดนั้นมาได้ยังไง?

“พิมเชื่อว่าทุกคนต้องมีโมเม้นนี้ในชีวิตแน่นอน แต่ทุกๆครั้งเราก็ผ่านมันไปได้ ก็น่าจะเป็นการมีสติและมีความหวังกับทุกๆเรื่อง การยอมรับและปล่อยวางก็เป็นทางออกที่ดีค่ะ พิมเชื่อคนเราทุกคนมีลิมิตและขีดจำกัดในตัวเอง อย่าฝืนตัวเองมากเกินไป ทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ เช่น บางทีที่รู้สึกไม่ไหว อย่าคิดว่าการร้องไห้เป็นการแสดงความอ่อนแอ ถ้ามันทำให้เรารู้สึกปลดปล่อยหรือดีขึ้น ก็ปล่อยมันไปเถอะค่ะ เรามีทางเลือกให้กับตัวเราเองเสมอ เชื่อในตัวเองค่ะ”

ความสุขของพิมฐาคือ?

“คงจะเป็นการได้ใช้โอกาสในแต่ละช่วงชีวิตอย่างคุ้มค่ามั้งคะ เช่นการได้ท่องเที่ยวไปในที่ๆเราอยากจะไป ไปเรียนรู้ความกว้างของโลกใบนี้ มองอะไรในมุมมองใหม่ๆบ้าง มันทำให้เราไม่ยึดติด เปิดใจกับชีวิตมากขึ้น และแน่นอนว่าความสุขอีกอย่างที่ขาดไม่ได้คือครอบครัวและคนที่เรารัก การที่เห็นพวกเขาสุขภาพร่างกายแข็งแรง อารมณ์ดี แค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ”

ความฝันในอนาคตอยากทำอะไร?

“จริงๆ พิมเป็นคนชอบสัตว์มาก ทุกชนิดเลย ยังคงมีความฝันว่าในชีวิตสักวันหนึ่งจะได้ทำงานร่วมกับสัตว์ค่ะ ได้ช่วยเหลือกันในทางใดทางหนึ่ง”

อยากให้พิมฐาช่วยพูดให้กำลังใจเพื่อนๆที่กำลังพยายามทำในสิ่งที่ตัวเองรักหน่อยค่ะ

“ในโลกสมัยนี้สิ่งต่างๆก้าวหน้าไปไกลมากจริงๆ จากความคิดที่ว่าโตมา เป็นคุณหมอ เป็นครู เป็นพยาบาล ในทุกวันนี้คนเราสามาถฝันที่จะเป็นอะไรได้หลากหลายมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันเพราะความหลากหลายนี้ อาจจะทำให้คนบางคนถึงกับมึนเลยทีเดียว เพราะไม่รู้จะทำอะไร ชอบอะไร จะเดินเส้นทางไหนดี พิมก็เป็นคนนึงค่ะที่งงกับตัวเองเหมือนกัน ไม่รู้ว่าตัวเองเก่งอะไร ชอบอะไรจนบางครั้งก็รู้สึกท้อใจเหมือนกัน จนกระทั่งเราได้เรียนรู้ที่จะเปิดใจ ออกจากกรอบเดิมๆที่ตัวเองอยู่ ออกไปทำอะไรอย่างอื่นบ้าง ในชีวตที่ผ่านมา การเรียนรู้จากผู้คน การทดลองทำอะไรใหม่ๆ ถ้าเราชอบอะไรจริงๆ เราจะทำด้วยความไม่ต้องฝืนค่ะ ลองกลับมารู้จักตัวเองจริงๆดูสักที ว่าเราชอบทำอะไร อะไรที่ทำแล้วทำให้เรามีความสุขจริงๆ ถ้าเจอแล้วก็อย่าปล่อยมันไปค่ะ”

คติประจำใจของพิมฐา?

“พิมมีความเชื่ออย่างนึงค่ะ ที่เขาบอกว่า everything happens for

reasons ทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ย่อมมีเหตุผลของมัน ไม่ว่าเรื่องนั้นจะร้ายหรือดี มันทิ้งบางอย่างให้เราได้เรียนรู้และจดจำเสมอ อย่าไปยึดติดกับความสุขที่เกิดขึ้นในแต่ละครั้ง อย่าไปจมอยู่กับความทุกข์นาน อย่าไปคิดว่าทุกอย่างมันยากเกินไป เพราะจำไว้ว่าวันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เราจะเติบโตขึ้นเอง ไม่ช้าก็เร็วสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นก็จะผ่านไป จงรักษาความเป็นตัวของเราเองไว้ให้ได้มากที่สุดค่ะ และทำแต่สิ่งที่ดี ที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน พิมว่าแค่นี้ชีวิตเราก็ดีแล้วค่ะ”

#Interview